Μια Πολιτεία από Πάγο.

Ένα ακόμα παλιό μου κατόρθωμα, αρχές τρίτης λυκείου αν θυμάμαι καλά. Η πρώτη μου ουσιαστική προσπάθεια για ποίηση.

~ ~ ~

Τον παλιό καιρό, στα βορινά του κόσμου

Κρυφά απ’όλους ζούσε και ευημερούσε

Μια πολιτεία από πάγο

Παλάτια από γυαλιστερό ασήμι

Κοσμήματα από ακηλίδωτο χρυσό

Έργα τέχνης κατασκευασμένα με τρόπο μαγικό

Μέσα στην πολιτεία αυτή

Κατοικούσε ένας δυνατός λαός

Αποκομμένος από τον κόσμο

Παρόλο που ζούσε σε αφθονία

Ήταν ένας σκυθρωπός λαός

Καταδικασμένος στην αποξένωση

Κανένας δεν τολμούσε

Να παραβεί τον ιερό το νόμο

Και να βγει έξω από την πόλη

Μια μέρα ένα παιδί

Μικρό για τα δικά μας μέτρα

Αποφάσισε να αψηφήσει το νόμο

Προχώρησε κρυφά

Στην απαγορευμένη πύλη

Και κοίταξε απέξω

Με δέος είδε κάμπους πράσινους

Πολιτείες μες στα χρώματα

Και τον Ήλιο.

Η καρδιά του παιδιού

Πόθησε αυτόν τον τόπο

Τον τόσο διαφορετικό

Το έσκασε λοιπόν

Από την παγωμένη πολιτεία

Προς αναζήτηση μιας νέας ζωής

Πήγε σε μια μεγάλη πόλη

Χαμένος μες στον κόσμο

Καταλάβαινες εύκολα πως ήταν ξένος

Αυτό παρατήρησαν και οι φρουροί

Και τον άρπαξαν και τον πήγαν

Στα πόδια του ντόπιου άρχοντα

Το παιδί

Με την αφέλεια της ηλικίας

Μίλησε για την πόλη

Τα πλούτη της

Τη μαγεία της

Τα θαύματά της

Και οι άνθρωποι του έξω κόσμου

Φθόνησαν τα μεγαλεία της παγωμένης πόλης

Και ήθελαν να την κυριεύσουν

Με δόλο κατάφεραν το παιδί

Να τους δείξει το δρόμο

Προσποιούμενοι φιλικές διαθέσεις

Εκείνο χαρούμενο

Τους οδήγησε πρόθυμα

Στις απαγορευμένες πύλες

Τότε οι άντρες όρμησαν

Και κυρίευσαν την πόλη

Με μεγάλη βιαιότητα

Σκότωσαν

Έκαψαν

Λεηλάτησαν

Το παιδί κοιτούσε

Με δάκρυα στα μάτια

Την καταστροφή που είχε προκαλέσει

Σε αυτή την κατάσταση

Το βρήκε ο θάνατος

Από το σπαθί αυτών που είχε εμπιστευτεί

Το πνεύμα του

Παραμένει εκεί

Καταδικασμένο σε αιώνια λύπη

Τον παλιό καιρό, στα βορινά του κόσμου

Ανακαλύφθηκε, καταστράφηκε και λεηλατήθηκε

Μια πολιτεία από πάγο